Tarninówka
Aromatyczna nalewka na bazie dzikich owoców tarniny, zbieranych tuż po pierwszych przymrozkach na nieskażonych terenach Beskidu Niskiego. Świetnie komponuje się z tradycyjnymi potrawami mięsnymi, w szczególności z dziczyzną i drobiem.
Smorodina
Nalewka z owoców czarnej porzeczki sporządzona według tradycyjnej, staropolskiej receptury na listkówce, wódce przygotowywanej wczesną wiosną na bazie młodych pędów i listków czarnej porzeczki. Do jej przygotowania można zerwać jedynie trzy najwyższe listki z każdej gałązki.
Dereniówka
Najbardziej klasyczna staropolska nalewka na bazie derenia jadalnego z terenów południowo-wschodniej Polski. Zachwycająca pięknym rubinowym kolorem i niesamowitym aromatem. Przywraca zapomniany smak utraconych Kresów.
Mirabelówka
Aromatyczna i orzeźwiająca nalewka deserowa, przywraca zapomniane smaki i zapachy dzieciństwa, kojarzy się z ciepłym i słonecznym latem. Powstaje z owoców mirabelki zbieranych z dzikich drzew na Pogórzu Beskidzkim.
Pigwówka
Królowa nalewek, charakteryzuje się niepowtarzalnym słodko-kwaśnym smakiem z wyczuwalnymi nutami cytryny i czerwonej pomarańczy. Najlepiej spożywać w temperaturze ok. 20 st. C.
Malinówka
Według koneserów najpiękniej pachnąca nalewka, niepowtarzalna rubinowa ozdoba jesiennego stołu. Rozgrzeje w zimowe chłody i przypomni leniwe, letnie popołudnia. Zachowuje delikatność i słodycz owoców maliny, łącząc zdrowie z rozkoszą.
Wiśniówka
Nalewka z wiśni to klasyka gatunku i zdecydowanie jedna z najsmaczniejszych nalewek. Rubinowy kolor, niezwykła klarowność, lekko słodki zapach i wspaniały, kwaskowaty, głęboki smak to właśnie wiśniówka szlachecka. Doskonale komponuje się z kawą i deserem, zwłaszcza ciastami czekoladowymi.
Zasmakuj w szlacheckiej tradycji nalewek…
Poznaj nasO nas
Jestem pasjonatem nalewek, który od wielu lat wytwarzał je na własne potrzeby, dzieląc się pasją i trunkami z gronem przyjaciół. Moją misją jest przywrócenie miejsca tradycyjnych alkoholi na polskich stołach, posiłkując się tradycją rodzinną z Kresów. Nalewki wyrabiam ręcznie, w niewielkich limitowanych ilościach, wyłącznie z naturalnych, starannie wyselekcjonowanych składników: owoców, alkoholu, cukru, miodu i przypraw. Przywracam zapomniane smaki staropolskich owoców, z których nasi pradziadowie wytwarzali wykwintne trunki, takie jak dereń jadalny, tarnina, pigwowiec, rokitnik.
Moje nalewki były doceniane i nagradzane na różnych konkursach. Pigwówka została uznana w 2015 roku za najlepszą polską nalewkę XXV-lecia i otrzymała tytuł Grand Champion Polonia.
Zobacz dyplomy
Nasze nalewki
Nalewki szlacheckie są wyrabiane ręcznie, domowym sposobem, tak, jak dawniej we dworkach szlacheckich, bez przyspieszania procesu maceracji. Składają się tylko z naturalnych składników: alkoholu, owoców, cukru, miodu i przypraw. Powolne dojrzewanie nalewek pozwala wydobyć z owoców najcenniejsze walory smakowe i zapachowe.
Wszystkie nalewki są dostępne w pojemnościach 0,5L i 0,2L.
Zobacz ofertę
Ryby, drób i cielęcina lubią tylko białe wina.
Zaś pod woły, sarny, wieprze jest czerwone wino lepsze.
Frukty, deser i łakotki lubią tylko wina słodkie.
A NALEWKĘ? Wie i kiep, można podczas, po i przed.
Trochę historii
O nalewkach
„Nalewka” pochodzi od polskiego słowa „nalewać”, lub „nalew”, co nawiązuje do procesu zalewania owoców,
ziół, korzeni, itp. alkoholami. Słowo weszło do powszechnego użycia około połowy XIX wieku i występuje
wyłącznie w języku polskim na podstawie czego twierdzi się, że nalewka jako gatunek regionalny jest
trunkiem typowym i charakterystycznym tylko dla kultury polskiej.
W apteczce każdego polskiego dworku stało kilka gatunków nalewek, a receptury były pilnie strzeżone i przekazywano je sobie z pokolenia na pokolenie w domowych almanachach nazywanych „Silva rerum” (dosł. „Las rzeczy”), często dopiero w testamencie. Na wiek XVIII i XIX przypada złoty okres polskiego nalewkarstwa, któremu kres położyła II Wojna Światowa, oraz późniejsza polityka Polski Ludowej.
Na wiek XIX przypada okres olbrzymiego zainteresowania dawnymi recepturami na nalewki. Na uwagę zasługuje duża liczba pojawiających się od końca XVIII wieku i przez cały wiek XIX publikacji książkowych dotyczących gorzelnictwa czy sztuki kulinarnej.